ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾക്ക്* *ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങില്ലെങ്കിൽ* *പിന്നെ എപ്പഴാ ഇറങ്ങേണ്ടത് ?* / അസ്ലം മാവിലെ

*ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾക്ക്*
*ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങില്ലെങ്കിൽ*
*പിന്നെ എപ്പഴാ ഇറങ്ങേണ്ടത് ?*

............................
അസ്ലം മാവിലെ
...........................

അയാൾ : നാളെ കാൽത്തെ ബന്ന്റ് ?
ഇയാൾ : എന്നിന് ?
അയാൾ: ഹെൽത്തിന്റോറ് ബെര്ന്ന് ?
ഇയാൾ: എന്ക്ക് കൊർച്ചൊ ക്വാക്ക്ണ്ട്...

ഹെൽത്തല്ല, പൊതുവെ പൊതുജന പ്രാധാന്യമുള്ള എന്തു പറഞ്ഞാലും ഇങ്ങനെ ഒരു സമീപനം ഉണ്ട്. എല്ലാവരിലുമല്ല, ഭൂരിപക്ഷത്തിലും. ( എല്ലാവരിലും എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഇന്നത്തെ പണിയേ നടക്കില്ലല്ലോ )

ഇന്ന് കോളേജില്ല, സ്കൂളില്ല. അല്ല ഉണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ ഇങ്ങനെയുള്ള ഒരു ദിവസം സ്കൂളിലൊന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു പകുതി ലീവെടുത്താലെന്താ ? അതും മുതിർന്ന കുട്ടികൾക്ക്. പ്ലസ് ടു (12) പിളേളർക്ക് മാത്രം മറ്റന്നാൾ ഇംപ്രൂവ്മെൻറ് പരീക്ഷ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞ് മാറുകയെങ്കിലും ചെയ്യാം.

എത്ര സമയം വേണം? ഒന്ന് രണ്ട് മണിക്കൂർ. ഇവിടാരും 2 മണിക്കൂർ ഒഴിവായത് കൊണ്ട് റാങ്ക് കൈ മോശം വരുമെന്ന് കരുതുന്നുണ്ടോ ? ഇല്ലല്ലോ. സമൂഹത്തിന് മൊത്തം ഉപകാരമെന്ന് കരുതുന്ന ഇത്തരം പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് ഇറങ്ങിയെല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എപ്പോൾ, എന്ന് ? പറ, എന്നിറങ്ങും? കഷ്ടം 1. ഒരിക്കലും പാടില്ല, ഇങ്ങനെ പുറം തിരിഞ്ഞ് നിൽക്കാൻ.

ആള് കൂടണമെങ്കിൽ മോരാ കുൻച്ച പറഞ്ഞ മാതിരി പര്ക്ക്ന്നെ ജീമനാദി റോട്ട്ന്ന് അഡ്ഡം കട്ന്നെങ്ക് മാത്രം മതി. അത് നോക്കാൻ സകല ആളും ബാളും പണിയും സെരവും നിർത്തി ഓടിക്കൂടിക്കോളും. ചിലർ അത് നോക്കാനായി മാത്രം അന്നത്തെ പഠിത്തം തന്നെ വേണ്ടെന്ന് വെച്ച് എമർജെൻസി  ബെല്ലടിച്ച് ഇല്ലാത്ത സ്റ്റോപ്പിൽ ബസ്സിറങ്ങിക്കളയും. ഏയ്, സംഗതി ഒരു പാവം ഈനാം പേച്ചിയായിരിക്കും ബെല്ലെക്ക് നൂണത്.

ഇതെന്റെ ആത്മരോഷമാണ്. എന്റെയല്ല സേവനത്തോട് തരിമ്പെങ്കിലും സ്നേഹമുള്ള സകലരുടെയും ആത്മരോഷം. ഇവിടെ ചുറ്റിപ്പറ്റി വല്ല ക്യാട്ടേർസിലും താമസമുള്ള സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥരോടും കൂടിയാണ് ഇത് പറയുന്നത്. (അവർക്ക് ഇന്നും നാളെയുമൊക്കെ വലിയ ലീവാഘോഷത്തിരക്കായിരിക്കുമല്ലോ.) ഒരു പകുതിപ്പണി അങ്ങട്ട് വേണ്ടെന്ന് വെക്കണം. മെഡിക്കൽ രംഗത്തുള്ളവരുണ്ടെങ്കിൽ രണ്ട് മണിക്കൂർ ഇവരെക്കൂടെ ഇറങ്ങി നടന്നത്  കൊണ്ട് ആകാശമൊന്നും ഇടിഞ്ഞു വീഴാനും പോകില്ല.

പ്രളയമല്ല ഭയക്കേണ്ടത്, അത് പെട്ടെന്നിറങ്ങിപ്പോകും. പ്രളയാനന്തര അന്തരിക്ഷമാണ് ഏറെ പേടിക്കേണ്ടത്. പനിയാണ് വില്ലൻ. ഞാനാകെ ഒന്നര മണിക്കൂറേ ഒരു ടീമിന്റെ കൂടെ നടന്നുള്ളൂ. പുറത്തിറങ്ങി നോക്കുമ്പോൾ മൂന്ന് പേരുണ്ട് ഈ ടീമിൽ നാട്ടാരായി. ഇറങ്ങാതിരിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. 

നിങ്ങളറിയോ, ഞങ്ങൾ പോയ വിട്ടിലേകദേശം പനിക്കുന്നുണ്ട്. പരിസരങ്ങളും അത്ര സുഖകരമല്ല. കിണറുകൾ കലങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഫുൾ വെള്ളമുണ്ട്, പക്ഷെ കുടിക്കാൻ വേറെ വീട് ആശ്രയം. ചില വീടുകളിൽ രോഗികളും. 

ശ്രദ്ധ വേണം. ചിക്കൻ ഗുനിയ മുതൽ ഡെങ്കിപ്പനി വരെ തൊട്ട് തലോടിയ ഗ്രാമമാണ് പട്ല. എല്ലാവരിലും അമിത ശ്രദ്ധ ഉണ്ടായേ തീരൂ. കക്കൂസ് ടാങ്കുകളാണ് എവിടെയും. അവയും  കിണറുകളുടെ ദൂരവും വളരെ അടുത്ത്. ഇനിയും അത് കൂടിക്കൂടി വരും. പഴയ പോലെ കിണറിലെ വെള്ളത്തെ അങ്ങട്ട് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റില്ല. അത്ര ശുദ്ധമല്ലെന്നർഥം. മഴക്കാലത്ത് ചൂടാക്കിത്തണുപ്പിച്ച ജലപാനമത്രെ (ആരോഗ്യ)സുരക്ഷ,  രുചി അൽപം കുറയുമെങ്കിലും.

തുടക്കത്തിലെ പോയിന്റിലേക്ക് വീണ്ടും. ഇനിയെങ്കിലും സേവനരംഗത്ത് ഒറ്റക്കെട്ടായി ഇറങ്ങാനും അതിന് ഉത്സാഹം കാണിക്കാനും നമുക്കായേ പറ്റൂ. നമ്മുടെ മൈന്റ് സെറ്റപ്പ് അതിനു പാകപ്പെടുത്തിയേ പറ്റൂ. ചിലരിൽ മാത്രമത് ഒതുങ്ങിപ്പോകരുത്. അവർ പതറിപ്പോകും. നിങ്ങളാണ് അവർക്ക് താങ്ങാകേണ്ടത്. ബാറ്റൺ ഏറ്റുവാങ്ങേണ്ടത്.  .27-7-19