Saturday 15 December 2018

*മറക്കാതെ* *പോകരുതാത്തത്* *മറന്നാലും* *മറന്നു പോയോയെന്ന്* *ഓർമ്മ പ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടേയിരിക്കേണ്ടയൊന്ന് / അസ്ലം മാവിലെ

*മറക്കാതെ*
*പോകരുതാത്തത്*
*മറന്നാലും*
*മറന്നു പോയോയെന്ന്*
*ഓർമ്മ പ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടേയിരിക്കേണ്ടയൊന്ന്*
........................

അസ്ലം മാവിലെ
 ........................

നാലാം ദിവസത്തിലെ എഴുത്ത് ഒരു പ്രധാന കാര്യം ചൂണ്ടിക്കാണിക്കാനാണ് ഞാൻ വിനിയോഗിക്കുന്നത്. അവസരം ലഭിക്കുമ്പോളതത്യാവശ്യമെങ്കിൽ  വിനിയോഗിക്കണല്ലോ.

ശരിക്കും OSA ഇപ്പഴല്ലേ വേണ്ടിയിരുന്നത് ? OSA യിൽ പ്രായപരിധി എന്നൊന്നില്ലല്ലോ. വളരെ ഭംഗിയായി മുന്നോട്ട് പോയിക്കൊണ്ടിരുന്ന ആ പ്രസഥാന ശൃംഘല വഴിക്ക് വെച്ചു കണ്ണിയറ്റത് എവിടെ ?

അത്തരം ചോദ്യങ്ങൾ ഇതിലല്ല എത് കൂട്ടായ്മകളിലുണ്ടായാലും തകർന്നടിയുന്നതിന് തൊട്ടുമുമ്പ്  നേതൃത്വത്തിലിരുന്നവരേക്കാളധികം അവരുടെ പേരുകൾ നിർദേശിച്ചവരാണ് മറുപടി പറയേണ്ടത്. ഒന്നും കാണാതെ പുതു നേതൃത്വത്തിന്റെ പേരുകളാരും ഒരുത്തരവാദിത്വവുമില്ലാതെ  വിളിച്ചു പറയില്ലല്ലോ.

ഇന്ന് പട്ല സ്കൂൾ OSA പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ അറ്റുപോകാത്ത  തുടർച്ച  ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കുക.  സ്വാഭാവികമായും നാമിന്നനുഭവിക്കുന്ന തലമുറകളുടെ വിടവ് ( Generation Gap) അത്ര രൂക്ഷമായി നിലനിൽക്കുമായിരുന്നില്ല. സംവേദനഭാഷയിലോ ഇടപെടൽ രീതിയിലോ അസ്കിതയോ അവ്യക്തതയോ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല. ശൈലി മാറ്റം കൃതൃമമായി വരുത്തേണ്ടതുമില്ലായിരുന്നു. OSA യുടെ പട്ടsയോടെ മൂന്ന് തലമുറകളുടെ കുപ്പിവളകളാണ് കഷ്ണങ്ങളായി വീണുടഞ്ഞത്.  മതിയായ Home work (ഗൃഹപാഠം) ഇല്ലാതെ ഏതാനും വർഷം മുമ്പ് OSA തുടങ്ങിയതുമൊടുങ്ങിയതും നാം കണ്ടതാണല്ലോ.

ആളുകൾ ആരെങ്കിലും അതിർത്തി വിട്ടോ ? ഇല്ലല്ലോ. അതിർത്തി വിട്ടാൽ തന്നെ പുർവ്വവിദ്യാർഥി ആകാതാകുമോ ? ഇല്ലല്ലോ. എല്ലാവരുമിവിടെയുണ്ട്. പഴയ കൗമാരത്തെക്കാളും യുവത്വത്തേക്കാളുമേറെ കൂടുതൽ ഊർജ്ജസ്വലതയോട് കൂടി തന്നെ. പക്ഷെ, അവിടവിടെയായി ചിന്നിച്ചിതറിയിട്ടുണ്ട്. ഒരുക്കൂട്ടണം, പുതിയ തലമുറകളതിൽ ഇടം പിടിക്കുകയും വേണം.

ഒരു പൊതു ബാനറാണത്. ജനാധിപത്യ സംവിധാനമാണത്. ഓർമ്മ ശരിയെങ്കിൽ  Rogister ചെയ്ത കൂട്ടായ്മ കൂടിയാണ്. ഇന്നത്തെ നില വെച്ച് ഓരോ വർഷവും 150- 200  അംഗങ്ങൾ പുതുതായി ലഭിക്കുന്ന പ്രസ്ഥാനം. നിരവധി കൊച്ചു കൊച്ചു പ്രൊജക്ടുകൾ കൊണ്ട് വരാൻ സാഹചര്യമൊരുക്കുന്ന ഒന്ന്. ആദ്യ രണ്ടു വർഷങ്ങളിൽ കുറച്ച് കഠിന പ്രയത്നം ചെയ്യണമെന്നേയുള്ളൂ.

തലച്ചുമടായി മണ്ണ് ചുമന്നുണ്ടാക്കിയ സ്റ്റേജ് ഇന്നുമുണ്ട്. അതിന് ശേഷം മറ്റൊന്നും OSA കൂട്ടായ്മയുടേതില്ല. പിന്നെയോ ?  മൗനത്തിന്റെയും നിഷ്ക്രിയത്വത്തിന്റെയും വാൽമീകം (മൺപുറ്റ് )  മാത്രം. സ്കൂൾ മുറ്റത്ത് മറ്റു പലതിന്റെയും സാന്നിധ്യം ഉണ്ട്.  ആ പലതിലും 90% contribution ഉം ഈ സ്കൂളിൾ നിന്ന് പഠിച്ചിറങ്ങിവരുടെത് തന്നെ. കടപ്പാടേറെ ഉണ്ടാകേണ്ട കൂട്ടായ്മയുടേതല്ലേ അവിടെ ആദ്യം വേണ്ടത് ?

ഒരു കാര്യത്തിൽ മുതിർന്ന തലമുറയും കണ്ണ് തുറന്നേ തീരൂ. പൊതുബോധം വല്ലാതെ മാറിയിട്ടുണ്ട്. ജനാധിപത്യ സംവിധാനത്തിൽ വലിയ വികാസം വന്നു കഴിഞ്ഞത് കൊണ്ട് മാത്രമല്ല. സാമുഹിക - സാമ്പത്തിക സാഹചര്യങ്ങൾ വരെ അടിമുടി മാറിക്കഴിഞ്ഞു.  അഭിമുഖികരിക്കുന്നത്  പഴയ തർക്കശാസ്ത്രവുമായിട്ടാകരുത്, അനുനയത്തിന്റെ പുതിയ രീതിശാസ്ത്രവുമായിട്ടാകണം.  തലമുറകൾ വിളക്കാനൽപം സാവകാശവും സമയമവുമാശ്യമാണല്ലോ.

THM പറഞ്ഞ വിഷയത്തിൽ വല്ലതും സ്ഥായിയായ പരിഹാരമുണ്ടാകണമെങ്കിൽ OSA പുനർജ്ജനിച്ചേ മതിയാകൂ. മറ്റെത്ര പേരും പെരുമയുമുള്ള ചെറുതും വലുതുമായ കൂട്ടായ്മകൾക്കും  അവയുടേതായ പരിധിയും പരിമിതികളുമുണ്ടാകും, തീർച്ച.
(തുടരും )

No comments:

Post a Comment